pasherr

PASHERR mb. bised.

• 1. Që nuk zihet a nuk grindet me të tjerët, që nuk bën sherre; i urtë. Njeri i pasherr. E urtë dhe e pasherr.
• 2. Që nuk ka prapamendime a qëllime të këqija ndaj të tjerëve, i patëkeq, i padjallëzuar; që nuk ka smirë. Vajzë e pasherr.