PASHOQ mb.

  • 1. Që s'mund të krahasohet me tjetër njeri, që s'e ka shokun. Trim (burrë) i pashoq. Mjeshtër (punëtor, artist) i pashoq.
  • 2. Që është i vetmi në llojin e vet, që shfaqet në shkallën më të lartë, i pashembullt, i paparë. Ritëm i pashoq. Me zotësi (me trimëri) të pashoqe. Egërsi (zgjedhë, shtypje) e pashoqe. Me guxim (me vrull, me hov) të pashoq.