pashoqërueshëm

PASHOQËRUESHËM mb.

• Që nuk shoqërohet me njerëz të tjerë, që nuk ka marrëdhënie shoqërore me të tjerë; që e ka zakon a që i pëlqen të rrijë vetëm. Njeri (burrë, djalë) i pashoqërueshëm. Vajzë e pashoqërueshme. Ishte i pashoqërueshëm.