pashpresë

PASHPRESË mb.

• 1. Që nuk të ngjall a që s'të jep asnjë shpresë, që s'të lë të shpresosh; që nuk ka asnjë mundësi të përfundojë mbarë, që është pa rrugëdalje; që bëhet pa shpresë, i kotë. Gjendje e pashpresë. Përpjekje (luftë) e pashpresë. Dashuri e pashpresë. Veprim (hap) i pashpresë. E quan të pashpresë.
• 2. Që e ka humbur shpresën për diçka, që nuk i ka mbetur asnjë shpresë, i dëshpëruar. Dashnor i pashpresë.