payndyrë

PAYNDYRË mb.

• 1. Që s'ka yndyrë, që s'i është mbledhur yndyrë; që s'është i dhjamur; që i është marrë yndyra duke e rrahur etj.; i payndyrshëm. Çorbë e payndyrë. Mish i payndyrë. Qumësht i payndyrë.
• 2. fig. Që s'të tërheq, që është pa shije, i pakripë (për njerëzit).