PAZHURMË mb.

  • 1. Që s'bën zhurmë, që s'nxjerr zhurmë; që bëhet pa zhurmë. Lëvizje e pazhurmë.
  • 2. Që s'ka fjalë; që s'i ndihet zëri, i urtë, i heshtur, i qetë. Djalë (burrë) i pazhurmë. Grua (vajzë) e pazhurmë.