plaç

PLAÇ pasth. thjeshtligj.

Përdoret më vete me vlerën e një fjalie ose bashkë me fjalë të tjera, kur shajmë a kur mallkojmë dikë, me kuptimin «vdeksh!, ngordhsh!». Plaç të preftë! Plaç në vend! Plaç! — tha me zemërim.

• Nuk i tha një herë goja plaç! shih te GOJ/Ë,~A.