plotësim

PLOTËSIM m.

1. Veprimi sipas kuptimeve të foljeve PLOTËSOJ, PLOTËSOHET. Plotësimi i detyrave (i zotimeve, i normës, i planit). Plotësimi i nevojave. Plotësimi i një qëllimi. Plotësimi i zbrazëtive (i boshllëqeve).

2. Pjesë që i shtohet diçkaje për ta plotësuar; shtesë. Me pak plotësime. I bëri disa plotësime.