PLOTPJESËTUESHËM mb. mat.
1. Që mund të pjesëtohet me një numër tjetër pa lënë mbetje. Numër i plotpjesëtueshëm me nëntë.
2. si em. ~ËM, ~MI (i) m. Numri që pjesëtohet nga një tjetër pa lënë mbetje, numër që plotpjesëtohet.
