PRANËVËNIE f. gjuh.
Mënyrë e formimit të fjalëve në gjuhën shqipe, të cilat gjatë përdorimit të tyre pranë njëra-tjetrës përngjiten; përngjitje; të qenët pranë njëra-tjetrës. Formim me pranëvënie. Ka pranëvënie.
