prapambetës

PRAPAMBETËS mb.

1. Që ka mbetur prapa shokëve në mësime, në punë etj., i prapambetur (zakonisht për nxënësit); që ka mbetur në fund. Nxënës prapambetës. Ishte prapambetëse.

2. Përd. em. sipas kuptimit të mbiemrit. Ndihmojnë prapambetësit.