PRASHITËSE I f.
Fem. e PRASHITËS,~I. Një nga prashitëset më të mira.
PRASHITËSE II f.
1. Makinë prashitëse. Prashitëse orizi. Shkrifëron tokën me prashitëse.
2. Bimë që duhen prashitur. Pas prashitëseve mbollën grurë.
