pushtim

PUSHTIM m.

1. Veprimi dhe gjendja sipas kuptimeve të foljeve PUSHTOJ, PUSHTOHEM. Pushtim ushtarak (me luftë). Pushtimi i majës së malit. Pushtimi i tokave të feudalëve. Trupa pushtimi. E mban ende nën pushtim.

2. Koha gjatë së cilës një vend qëndron i pushtuar nga dikush; koha e sundimit të pushtuesit. Gjatë pushtimit romak. Pas pushtimit osman.