pyetës m. drejt. vjet.

  1. Gjyqtar hetues.

pyetës mb.

  1. Që shpreh pyetje; që bëhet si pyetje. Sy (vështrim) pyetës. Fletërrufe pyetëse. Në mënyrë pyetëse.
  2. gjuh. Që shërben për të pyetur; që përmban një pyetje. Përemër pyetës. Ndajfolje pyetëse. Fjali pyetëse.