qaraman

QARAMAN mb. keq.

1. Që qan orë e çast dhe pa ndonjë shkak, që nuk pushon së qari (zakonisht për fëmijët). Fëmijë (djali) qaraman. Vajzë qaramane.

2. Që qahet për çdo gjë, që ankohet gjithnjë me shkak e pa shkak. Njeri qaraman.

3. fig. Që tingëllon si në të qarë, i përvajshëm; që shpreh qarje e ankime të tepruara. Zë qaraman. Fjalë (vjersha) qaramane.

4. Përd. em. sipas kuptimeve 1,2 të mbiemrit. Qaraman i madh (i keq). Mos u bëj qaramane!