QEJFPRISHUR mb.

1. Që i është prishur qejfi për diçka nga dikush; që është zemëruar për diçka, nga që kjo nuk është bërë sipas dëshirës a tekës së tij. Doli jashtë (u ngrit) qejfprishur. Ishte qejfprishur.

2. Përd. em. sipas kuptimit të mbiemrit.