qenësishëm

QENËSISHËM mb. libr.

1. Që ka të bëjë me thelbin e një dukurie; që është me rëndësi themelore për diçka; thelbësor. Cilësi (tipare, dallime) të qenësishme. Element i qenësishëm. Ndryshime të qenësishme. E metë e qenësishme.

2. Përd. em. f. sipas kuptimit të mbiemrit. Dallojmë të qenësishmen nga e paqenësishmja.