QETHËM mb. krahin.
1. I mjerë, i shkretë, i gjorë.
2. Përd. em. sipas kuptimit të mbiemrit. E qethmja ajo.
3. si em. ~ËM, ~MI (i) m., ~ME, ~MJA (e) f. I ndjeri. Na e la amanet ai i qethmi.
