QIRAMARRËS m.

Ai që merr diçka me qira (zakonisht një banesë a një tokë). Detyrimet e qiramarrësit.


QIRAMARRËS mb.

Që merr diçka me qira (zakonisht një shtëpi a një tokë). Banorët qiramarrës. Fshatarët qiramarrës. Pala qiramarrëse.