qokatar

QOKATAR mb.

1. Që është i matur në fjalë e në punë, që flet e vepron me vend e pa u ngutur. Burrë qokatar. Grua qokatare.

2. Që i ndjek zakonet, që nuk lë pa i bërë vizitat sipas zakonit në rastet e jetës së përditshme. Grua qokatare.

3. Përd. em. sipas kuptimeve të mbiemrit.

4. si em.~, ~I m. ~Ë, ~ËT. Njeri i shquar.