rëntgen

RËNTGEN m. fiz.

• 1. Njësi për matjen e rrezeve rëntgen ose të rrezatimit jonizues në përgjithësi.
• 2. bised. Aparat që punon me rreze rëntgen dhe që shërben për të parë ndërtimin e brendshëm të trupave.

RËNTGEN mb. fiz.

• 1. Rrezet rëntgen: rreze të padukshme, valë elektromagnetike shumë të shkurtra, që mund të përshkojnë tejpërtej trupat dhe që përdoren për të parë ndërtimin e tyre të brendshëm; rreze iks.
• 2. Që punon me këto rreze; që ka të bëjë me këto rreze. Gypi rëntgen. Rrezatimi rëntgen.