racator

RACATOR mb.

• 1. Që i përket një race kafshësh a shpendësh me veti të mira; që mbahet për të krijuar raca kafshësh a shpendësh me veti të mira; racor. Dem (derr) racator. Hamshor racator. Pulë racatore.
• 2. si em. ~, ~I m. ~Ë, ~ËT. Kafshë a shpend race; kafshë a shpend që mbahet për të krijuar raca me veti të mira. Veçimi i racatorëve. Kryqëzimi me racatorë.