rezil

REZIL m. bised. shar.

• 1. Njeri i pacipë e i pafytyrë, njeri i poshtër. Mos rri me atë rezil!
• 2. si mb. ~, ~E. I pacipë e i pafytyrë, i poshtër.
• E bëri rezil e shau rëndë para të tjerëve për diçka të keqe që kishte bërë, i mori fytyrën, e poshtëroi, e turpëroi para të tjerëve.