RIMTË mb.

  • Që ka ngjyrë qielli të mbyllur në të hirtë a në të gjelbër; i bruztë. Qiell i rimtë. Mëngjes (muzg) i rimtë. Tym (ajër) i rimtë. Re të rimta. Me sy të rimtë. Bluzë e rimtë. Lule e rimtë.