ROKOKO f. arkit.

  • 1. Stil i arkitekturës dhe i zbukurimit, që lulëzoi në Evropën Perëndimore në shekullin XVIII dhe që dallohej për larminë e stërholluar të formave e të vijave të çuditshme e të tepruara. Rokokoja në skulpturë.
  • 2. përd. mb. Që bëhet sipas këtij stili. Stil rokoko. Art rokoko.