rrëqeth

RRËQETH kal.

• 1. Qeth dhentë në qafë, në gushë dhe rrëzë veshëve, zakonisht për të mos u rënë këpusha. Dhentë i rrëqethin nga fundi i gushtit.
• 2. vet. veta III. Bën që t'i shkojnë të dridhura në trup nga të ftohtët e menjëhershëm ose nga një ndjenjë e fortë; ngjeth. I rrëqethi shtatin (trupin). Gjëra që të rrëqethin.
• 3. Prek lehtë, fshik; sa e kap. Sa më kishte rrëqethur gjumi.