rreshkur

RRESHKUR mb.

• 1. Që është tharë e skuqur mirë në zjarr; i thekur; i skuqur. Bukë e rreshkur. Mish i rreshkur.
• 2. Që është tharë e fishkur. Bar i rreshkur. Gjethe të rreshkura.
• 3. shih RRESHKËT (i,e). Me trup të rreshkur. Me fytyrë (me qafë) të rreshkur. Me lëkurë të rreshkur. Plak i rreshkur.