rrezga-bjezga

RREZGA-BJEZGA ndajf.

• Në rrëmujë të madhe, pa rregull; ikë të ikim. U lëshuan rrezga-bjezga u lëshuan përnjëherësh, ashtu siç u ndodhën. E mori rrezga-bjezga e mori zvarrë. E kapi rrezga-bjezga. U vërsul rrezga-bjezga.