RROKME I f.

  • Shkop i gjatë me një rrotull në krye, me të cilin rrahim qumështin në tundës; filiç.

RROKME II f. krahin.

  • 1. Punë që e ndërmerr dikush për ta bërë.
  • 2. Veprim që bën dikush pa i menduar pasojat ose për të kënaqur dëshirat e rastit, aventurë. Jepet pas rrokmesh. Nuk u përton rrokmeve.