rruar

RRUAR as.

• Veprimi sipas kuptimeve të foljeve RRUAJ, RRUHEM. Veglat e të rruarit.

RRUAR mb.

• 1. Që është prerë me brisk deri në rrëzë (për qimet); që i janë pastruar qimet me brisk; që ka hequr qimet me brisk. Me fytyrë të rruar. Me mjekër të rruar. Me kokë të rruar. I qethur e i rruar. I rruar e i kruar.
• 2. fig. Që është zhveshur krejt nga bimësia. Tokë (fushë) e rruar. Mal i rruar. Shpate të rruara.