rrufitem

RRUFITEM vetv.

• 1. vet. veta III. Tërhiqet nga brenda, futet (nga thithja, nga dobësia). I janë rrufitur faqet. I është rrufitur barku.
• 2. Tretem pak nga pak prej sëmundjes, dobësohem, hiqem.
• 3. Pës. e RRUFIT.