RRUMADUC mb. bised.

  • 1. Që është me shtat shumë të shkurtër, të shëndoshë e të mbledhur si lëmsh; rrondokop; shkurtabiq. Burrë rrumaduc.
  • 2. Që është e ulët dhe e mbledhur (për një shtëpi përdhese). Shtëpi rrumaduce.
  • 3. Përd. em. sipas kuptimeve të mbiemrit.