SËKËLLDISUR mb. bised.

  • 1. Që është shumë i shqetësuar, i brengosur a i mërzitur. Me fytyrë të sëkëlldisur. Rrinte i sëkëlldisur.
  • 2. Që ka vështirësi, pengesa e kokëçarje; që nuk bëhet lehtë, i ngatërruar. Punë e sëkëlldisur.