sëmbim

SËMBIM m.

• 1. Dhembje e mprehtë në trup, sikur të shpon a të ther diçka, therje. Sëmbime në mëlçi (në gjoks). Ca sëmbime si me thikë. Ka sëmbime.
• 2. fig. Dhembje shpirtërore e mprehtë. Ndien një sëmbim në zemër (në shpirt).
• 3. fig. Diçka që mbetet e paplotësuar, peng. Mbeti (e ka) sëmbim që nuk shkoi.