sabotues

SABOTUES mb.

• 1. Që synon të dëmtojë pajisjet, makineritë, ndërtesat etj. për të penguar punën e prodhimin; që sjell me qëllim të keq çrregullime në mbarëvajtjen e një pune a të një veprimtarie; që merret me veprimtari sabotimi. Veprimtari (punë) sabotuese. Qëndrim sabotues. Elementët sabotues.
• 2. si em. ~, ~I m. ~, ~IT. Sabotator.