SEPETE f.

  • 1. Arkë e vogël, e punuar dhe e zbukuruar me mjeshtëri, që përdoret për të mbajtur rroba ose për të shtënë pajën e nuses; sënduk i vogël. Sepetja e nuses (e pajës). Hap (mbyll) sepeten. Vë në sepete. E ruan në fund të sepetes. E nxori nga sepetja.
  • 2. Kanistër, zakonisht me kapak, që përdoret për të vënë rroba e diçka tjetër. I vuri rrobat e thara në sepete.