shërues

SHËRUES mb.

• 1. Që mund të shërojë një sëmundje a një plagë, që ka veti mjekuese. Bar shërues. Bimë shëruese. Banja shëruese. Fuqi (veti) shëruese. Veprim shërues.
• 2. si em. ~, ~I m. ~, ~IT vjet. Mjek.