sharrëz

SHARRËZ I f. mjek. veter.

1. Sëmundje shumë e rëndë, e cila shkaktohet nga një bacil që hyn në organizëm nëpërmjet plagësh a gërvishtjesh dhe shfaqet me tkurrje të të gjithë muskujve të trupit e me të dredhura të forta; tetanos. E zuri sharrëza. Vdiq nga sharrëza.
2. Sëmundje e kafshëve të trasha, që shfaqet me koqëza të vogla në bulçitë e në gjuhë, i fryn këto dhe i pengon kafshët që të hanë. U ra sharrëza lopëve.
3. anat. Zgjatime të mishta mbi sipërfaqen e lëkurës e të disa mukozave, që përmbajnë fundin e fijeve nervore ose të enëve të gjakut dhe që janë shumë të ndjeshme. Sharrëzat e gjuhës.

SHARRËZ II f.