shikim

SHIKIM m.

• 1. Veprimi sipas kuptimeve të foljeve SHIKOJ, SHIKOHEM. Shikimi i problemeve me syrin politik. Pika e shikimit. Gypi i shikimit (i mikroskopit). Pengon shikimin.
• 2. Të drejtuarit e syve te dikush a te diçka, vështrim. Hodhi (nguli, mbërtheu) shikimin. Treti shikimin diku larg. Kryqëzuan shikimet. Shkëmbyen nga një shikim.
• 3. Shprehja e syve; mënyra si shikon dikush (si shprehje e gjendjes së tij shpirtërore). Shikim i ashpër (i rreptë). Shikim i pastër (i kulluar, i turbullt). Shikim lutës (hetues, pyetës). Shikim i ftohtë (i akullt).
• 4. fig. Mënyra si e vështrojmë a e gjykojmë diçka, vështrim. Shikim i gjerë (i thellë, i sipërfaqshëm). Shikim burokratik. Shikim i përgjithshëm (rrënjësor). Shikim klasor (politik). Këndi i shikimit.
• 5. shih VËSHTRIM,~I 4. Shikim i shkurtër (i përgjithshëm).
• 6. Kontroll; kujdes e ndihmë. Shikimi teknik i një makine. Shikimi rreshtor. usht. inspektimi i trupave të rreshtuara.
• Në shikimin e parë shih te PARË (i,e). Përfshij me një shikim (me sy, me një vështrim) shih te PËRFSHIJ 7. Treti shikimin (vështrimin) larg shih tek TRET.