shkatërrim

SHKATËRRIM m.

• Veprimi dhe gjendja sipas kuptimeve të foljeve SHKATËRROJ, SHKATËRROHEM. Shkatërrim i madh (i plotë). Shkatërrimi i ushtrisë fashiste (i Ballit Kombëtar). Shkatërrimi i makinës së shtetit borgjez. Shkatërrimi i imperializmit. Shkatërrimi i urave (i qyteteve, i fshatrave). Shkatërrimet e luftës. Në prag të shkatërrimit. Mbillte shkatërrim. Shpëtoi nga shkatërrimi.