shkesë
SHKESË I f.
- 1. etnogr. Shkuese.
- 2. Shkuesi. Ishte fejuar me shkesë.
SHKESË II f.
- 1. Kalim, shtegtim (për bagëtinë); bagëtia që është në shtegtim nëpër një vend. Dhentë janë në shkesë.
- 2. Reshje të forta e të befasishme, që vijnë e shkojnë shpejt. Shkesë shiu (breshri).