shpërbëhet

SHPËRBËHET vetv.

• 1. Ndahet në pjesët a në elementet përbërëse, zbërthehet. Uraniumi radioaktiv shpërbëhet. Uji shpërbëhet në hidrogjen e në oksigjen.
• 2. Tjetërsohet kimikisht, kalbet, prishet (për lëndët organike). Lëndët organike shpërbëhen.
• 3. I prishet njësia dhe bashkimi; bëhet pjesë-pjesë; shthuret. Grupi u shpërbë.
• 4. Pës. e SHPËRBËJ.