SHPËRBLESË f. vjet.

  • 1. Shuma e të hollave që jepej për të liruar një njeri të kapur rob. Liroheshin me shpërblesë. Pagoi shpërblesë të madhe.
  • 2. Shpërblim. Ia dha (ia la) për shpërblesë. Ka marrë shpërblesë.