shpërdridhem

SHPËRDRIDHEM vetv.

• 1. vet. veta III. Drejtohet a shtrihet vetiu një litar, një fill etj. që është i përdredhur; ndahen vetiu njëra nga tjetra dy a më shumë fije të dredhura bashkë; zhdridhet; kund. përdridhet; dridhet. U shpërdrodh filli (litari).
• 2. bised. Përdredh trupin me shumë naze; rrotullohem, vërtitem.
• M'u shpërdrodh kërthiza më erdhi shumë ndot, më iku barku.