SHPOTITËS m.

  • shih SHPOTAR,~I.

SHPOTITËS mb.

  • 1. Që shpotit; që përmban a që shpreh shpoti. Fjalë shpotitëse.
  • 2. si em. ~, ~I m. ~, ~IT. Shpotar.

SHPOTITJE f.

  • Shpoti.