shtegdalje

SHTEGDALJE f.

• 1. Shteg për të kaluar më tej në një vend të vështirë a të panjohur ose për të dalë nga një vend i rrethuar, rrugëdalje, shteg. Shtegdalje e vështirë. I mbeti vetëm një shtegdalje.
• 2. fig. shih SHTEG,~U 3. E gjeti shtegdaljen. Nuk ka shtegdalje. Duhet të ketë një shtegdalje.