SHTIAK I mb.

  • 1. Që shtiret, që është me dy faqe. Njeri shtiak.
  • 2. Përd. em. sipas kuptimit të mbiemrit. Ua nxori bojën shtiakëve.

SHTIAK II mb.

  • 1. Pjellë e dështuar, dështak.
  • 2. Përd. em. sipas kuptimit të mbiemrit. Shtiakët janë pakësuar.