SHURDHUAR mb.

  • 1. Që ka humbur tërësisht a pjesërisht aftësinë për të dëgjuar, që është bërë shurdh.
  • 2. Që ka thithur lagështi dhe ka humbur cilësitë e nevojshme (për gëlqeren, çimenton etj.); që ka humbur aftësinë mbirëse në kushte jo të përshtatshme (për farën). Gëlqere (çimento, allçi) e shurdhuar. Barut i shurdhuar. Farë e shurdhuar.