sinor

SINOR m. vjet.

• 1. Kufiri që ndante një arë nga një tjetër ose tokat e një fshati nga ato të një fshati tjetër. Gur sinori. Hoqën gardhe e sinorë.
• 2. Tokë ose arë; vend, krahinë. Sinori i vendlindjes. Sinorët e fshatit tonë.
• 3. bised. Kufi. Vunë sinorë. Aty e ka sinorin.