SIPËRMARRJE f.

  • 1. Marrja përsipër nga një pronar ose shoqëri kapitaliste e një ndërtimi a e një pune prej të tjerëve sipas një marrëveshjeje për të nxjerrë fitime. Kontrata e sipërmarrjes. Ndërtim me sipërmarrje. Bën punime me sipërmarrje.
  • 2. Shoqëri ose ndërmarrje kapitaliste, që merret me ndërtime, me shërbime ose me një prodhim për të nxjerrë fitime. Sipërmarrjet kapitalistë. Sipërmarrje private. Sipërmarrje bujqësore.
  • 3. fig. Punë që merret përsipër, zakonisht pa e menduar mirë a pa i peshuar të gjitha vështirësitë. Sipërmarrje e guximshme. Sipërmarrje e pamenduar.